فرياد

فرياد نزن اي عاشق

من صدايت را درون قلب خود مي شنوم

درد را در چهره عاشق تو با ذهن خود مي نگرم

.

بي سبب نيست چنين فريادم

بي گناه در دام عشق افتادم

چه درست و چه غلط زندگيه 

هم خودم هم تو رو بر باد دادم

بي گناه در دام عشق افتادم

.

اگر احساسمو مي فهميدي 

قلبمو دوباره مي بخشيدي

لحظه پايان اين ديدار را

روز آغاز دگر مي ديدي

.

اگه بيهوده نمي ترسيدم

عشقو آنگونه كه هست مي ديدم

شايد اين لحظه غمگين وداع

قلبمو دوباره مي بخشيدم

كاش از اين عشق نمي ترسيدم

.

ما سزاواريم اگر گريانيم 

اين چنين خسته و سرگردانيم 

ما كه دانسته به دام افتاديم

چرا از عاشقي روگردانيم

.

وقتي پيمان دل و مي بستيم 

گفته بوديم فقط عاشق هستيم

.

نه گناهكاريم نه بي تقصير

منو تو بازيچه تقديريم

هردو در بيراهه بي رحم عشق

با دل و احساس خود درگيريم

.

بيشتر از هميشه دوست دارم

گرچه از عاشقي و عاشق شدن بيزارم

زير آوار فرو ريخته عشق

از دلم چيزي نمونده كه به تو بسپارم

.

تو كه همدردي مرا ياري بده

به من عاشق اميدواري بده 

اگر عشق با ما سر ياري نداشت

تو به من قول وفا داري بده

.....!